ZESPÓŁ SZKÓŁ POWIATOWYCH w Drzewicy

W Zespole Szkół Ponadgimanzjalnych bardzo dobrze wychodzi ostatnimi czasy śpiew, zwłaszcza patriotyczny.  Wcześniej obawialiśmy się czy dzisiejsze młode pokolenie zna historyczny repertuar legionowy, powstańczy, wojenny, teraz nie ma już wątpliwości. W tej formie czcimy obecnie pamięć o wielkim wydarzeniu sprzed prawie wieku, kiedy to Polacy z wytęsknieniem sięgnęli po wolność.  Malowani ułani, serce w plecaku, szara piechota, pierwsza brygada… - w wykonaniu całej szkoły brzmią imponująco i radośnie. Świąteczny patriotyzm czują nawet mury szkoły.

Uroczystość przygotowali w tym roku uczniowie klas pierwszych (wych. Waldemar Danielik), a program uświetnili  zaproszeni goście: Honorowa Obywatelka Gminy i Miasta Drzewica – p. doktor Teresa Nowakowska, znany w naszym regionie i w całej Polsce Kustosz Tradycji i Chwały Oręża Polskiego – płk Marian Zach z Poświętnego, wice starosta opoczyński – p. Marcin Baranowski,  burmistrz Gminy i Miasta Drzewica – p. Janusz Reszelewski, sekretarz Zarządu OSP w Opocznie – p. Jerzy Łumiński oraz ułan - Tomasz Łumiński. Był też Prezes Spółdzielni Mieszkaniowej w Drzewicy – p. Waldemar Zagdański i rodzice naszych uczniów – przedstawiciele Rady Rodziców – p. Sylwia Plewa i p. Anna Frączak.

W kameralnych warunkach pięknie przebudowanego holu, przed kącikiem ku czci patrona szkoły – majora Hubala, w asyście pocztu sztandarowego wysłuchaliśmy głębokich, osobistych przemówień dyrektora szkoły – p. Mariana Pisarskiego oraz zaproszonych gości. Młodzież z zainteresowaniem wysłuchała opowieści świadków okrutnych czasów wojny: pani doktor T. Nowakowskiej oraz płk Mariana Zacha. Głos zabrał też pan Burmistrz – J. Reszelewski. Dominującym akcentem było podkreślone po wielokroć, coraz bardziej uświadamiane sobie przez wszystkich w dzisiejszym świecie poczucie dumy z wolności, z możliwości bycia Polakami we własnym kraju, we własnym domu.  Przywołano słowa wielkich Polaków, którzy tak samo kochali ten kraj, tęsknili gdy musieli go opuścić, walczyli, gdy był zagrożony, a ze swoich serc sprzedać go nie zamierzali, nawet za cenę życia.

Jak zauważono – w dzisiejszym pokoleniu jest poczucie dumy z polskości, z wolności, z naszych tradycji – podczas śpiewu uczniowie stali wyprostowani jak struny a gromki wspólny śpiew aż porywał za serca.  Na koniec,  tradycyjne już w naszej szkole, poczęstowano wszystkich ogromnym, biało-czerwonym Tortem Niepodległości.