ZESPÓŁ SZKÓŁ POWIATOWYCH w Drzewicy

WIGILIA w HUBALU

W polskiej obyczajowości jest wiele chrześcijańskich tradycji i bezcennych zwyczajów. Jednym z najpiękniejszych z nich jest Wigilia Bożego Narodzenia. Obchodzona jest w polskich rodzinach, w których tradycje przekazywane są z pokolenia na pokolenie.

W dniu 22 grudnia 2015 r. w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Drzewicy odbyła się niecodzienna uroczystość. W sali gimnastycznej spotkała się cała społeczność szkolna: dyrekcja, nauczyciele, pracownicy, uczniowie. Spotkanie rozpoczął główny organizator – ks. Robert Faliński, który przypomniał chrześcijańskie, ponadczasowe wartości związane ze Świętami Bożego Narodzenia. Jako pierwszy, życzenia skierowane do wszystkich zebranych,wygłosił dyrektor szkoły Marian Pisarski. W swoim wystąpieniu nawiązał do takich wartości jak: pokój, dobro, miłość, sprawiedliwość, którymi należy kierować się w kontaktach międzyludzkich. Zwrócił uwagę, że w wychowaniu młodego pokolenia ważne są: uczciwość, empatia, koleżeńskość, zrozumienie, rozwaga. Całej społeczności szkolnej i ich rodzinom przekazał życzenia zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia oraz szczęśliwego Nowego Roku, po czym nastąpiło wspólne łamanie się opłatkiem i składanie sobie życzeń.

Wszyscy zebrani, przy wspólnym, dużym stole, zgodnie ze słowami wiersza: „Biały obrus lśni na stole, pod obrusem siano…” w zadumie, zasłuchali w słowa pięknych poetyckimi strof najwybitniejszych polskich klasyków,rozpoczęli wigilijną biesiadę: degustację potraw, przygotowanych przez uczniów i ich rodziców oraz śpiewanie kolęd. Atmosfera spotkania była szczególna, nastrój prawie rodzinny. Wspólne kolędowanie trwało prawie dwie godziny.

Aktywność kolędowania udzieliła się wszystkim. Kolejno przedstawiciele poszczególnych klas wspólnie z Panem dyrektorem, nauczycielami, pracownikami, podchodzili do mikrofonu i przed telebimem, na którym wyświetlane były słowa kolęd, wykonywali w prawie artystyczny sposób najpiękniejsze polskie kolędy: „Bóg się rodzi”, Cicha noc”, „Do szopy hej pasterze”, „ Lulajże Jezuniu”, Przybieżeli do Betlejem”.

Rozśpiewani, wyciszeni, uśmiechnięci, pełni nostalgii, ale i radości zanieśliśmy ten nastrój, ze szkoły do swoich domów rodzinnych, do naszych najbliższych: rodziców, rodzeństwa, dzieci, dziadków, przyjaciół. Spotkanie to utwierdziło nas w przekonaniu, że szkoła jest naszym drugim domem, a piękne polskie tradycje będziemy szanowali i przekazywali następnym pokoleniom Polaków.